 |
| Hamamelis "Ajan" |
De voorbije dagen stonden in het teken van de Hamamelis of de toverhazelaar. De recente aanwinsten werden aangeplant en zoals dat hier gaat, moesten andere planten daarvoor eerst verhuizen. Maar ze zitten intussen in de grond. Onze tuingrond is behoorlijk goed voor de zuurminnende toverhazelaars, toch meng ik nog een beetje bodemverbeteraar door onze zand.
De zes nieuwe variëteiten zijn afkomstig van het Arboretum van Kalmthout (2), Coolplants (3) en een nabijgelegen tuincentrum waar ze deze periode al goed gevormde toverhazelaars aan een heel interessante prijs aanbieden. Uit een groep 'Feuerzauber" selecteerde ik er eentje die wat afweek van de rest doordat het oranje van de bloemen veel feller was dan de rest.
 |
| 5 van de 6 te planten toverhazelaars |
Na het plantwerk deed ik die andere terugkerende klus: het verwijderen van de 'wilde' scheuten. Toverhazelaars worden geënt op een onderstam van de Amerikaanse Hamamelis virginiana en deze onderstam kan afwijkende takken (met gele bloemen) vormen. Deze moeten verwijderd worden omdat je anders het risico loopt dat virginiana-kenmerken gaan overheersen en er van je gekozen variëteit niet veel gaat overblijven. Men raadt aan deze wilde takken met je handen af te scheuren van de onderstam. Soms gaat dat, zelf snoei ik ze heel diep af of gebruik ik mijn scherpe spade. Wel goed mikken dan!
 |
| De bloemen van de Hamamelis "Feuerzauber" |
Tenslotte corrigeerde ik bij enkele struiken (de grotere) de groeirichting van sommige takken. Ik steek wat stevige bamboestokken in de grond en bindt de 'fout groeiende' takken hieraan vast. Zo probeer ik de habitus van onze toverhazelaars wat mooier te maken en te vermijden dat gesteltakken tegen mekaar schuren. Snoeien doe ik nauwelijks. Rest me nog te mulchen en te zorgen dat de grond niet uitdroogt. Eens ze stevig gesetteld zijn, kunnen toverhazelaars redelijk droogte verdragen maar dan moet het wortelgestel al wel voldoende ontwikkeld zijn.
Bij één van mijn grote toverhazelaars, een roodbloeiende, zag ik deze zomer gele bloemen. En neen, het waren geen wilde takken van de onderstam, maar wel degelijk gele zomerbloemen op de échte takken. Ik heb hierover uitleg gevraagd bij het Arboretum van Kalmthout, het kenniscentrum bij uitstek hieromtrent. Het blijkt een fenomeen van de laatste jaren te zijn en het zou een uiting van stress zijn. Geen paniek evenwel, diezelfde toverhazelaar - ik denk een 'Diane' - bloeit momenteel al wekenlang mooi rood.
 |
| Hamamelis 'Robert' in het Arboretum van Kalmthout |
Tenslotte nog een goede raad: heb je ook zin in een toverhazelaar, schaf hem dan aan in de bloeiperiode. Nu dus. Bekijk de kleur en ruik eraan. Of, bezoek eens een arboretum en noteer de namen van je favorieten. Ga niet louter voort op de foto van het etiket of internetfoto's. De teleurstelling zou wel eens immens kunnen zijn. Weet ook dat niet alle toverhazelaars even kleurvast zijn: het ene jaar kan de kleur wat afwijken van het andere jaar. Ook, zoals bij de overigens prachtige 'Robert', kunnen jonge bloemen oranje zijn en met dat de weken verstrijken, donkerrood evolueren. Zie het als een wonder van de natuur 😉.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.