In het zonnetje, hangend aan een takje van een houtwal, speurde ik vandaag de allereerste dagvlinder van het nieuwe tuinseizoen. Precies een maand voor het begin van de lente en exact de eerste dag na het ontdooien van het ijs verscheen hij: een mannetje van de citroenvlinder. Soms wordt hier de spits afgebeten door een gehakkelde aurelia maar meestal is het de citroenvlinder. Gek is dat niet, want de citroenvlinder is één van onze dagvlinders die als animo (vlinder) overwinteren. Het was in elk geval weer mooi om hem zien rond te fladderen.
Om 12.00 uur meldde de jongste dochter dat ze er al twee had gezien.
De weervrouw zonet op de radio: recorddag qua temperatuur....
BeantwoordenVerwijderen