Hamamelis x intermedia 'Ajan'

Hamamelis x intermedia 'Ajan'

Wie deze blog al een tijdje volgt, weet dat ik een zwak heb voor de toverhazelaarselecties van wijlen Jan van Heijningen. Het is zo dat ik in de winter van 2015 in contact kwam met Jans zoon. Het verhaal van deze ontmoeting kan je hier lezen. Dankzij Joost (de zoon) kwam ik in het bezit van een schitterende roodbloeiende 'Arnhem' en de warmgele 'Ajan', de laatst geregistreerde van Heijningen-Hamamelis. Vier jaar na de aanplant van de 'Ajan' is het een pronkstuk van onze tuin geworden. De struik is rijkbloeiend, geurt heerlijk en de geel-oranje kleur knalt er tussenuit. Net als de 'Arnhem' is dit een van de mooiste toverhazelaars die er te vinden zijn, al moet je voor beide niet in het doordeweekse tuincentrum zijn.

Hamamelis x intermedia 'Arnhem'

Met de 'Arnhem' is het even kantje boordje geweest. De verplanting vanuit Joosts tuin naar de onze bleef ondanks de goede zorgen niet zonder gevolgen. 2 van de 3 habitusbepalende gesteltakken stierven af. Ik vreesde voor het ergste maar groef de plant terug uit en zetten hem in volle schaduw op één van de allerbeste plekjes van de tuin. Daar bekwam hij beetje bij beetje. Intussen bloeit hij terug massaal en oogt hij gezond en gelukkig zij het in een wat schralere versie dan oorspronkelijk.

Eén van mijn laatste aankopen en ook een van Heijningen-telg is de bekendere geelbloeiende 'Angelly'. Was moet ik intussen schrijven want de 'Angelly' heeft de superdroge zomer van 2018 niet overleefd. De struik is volledig verschroeid, de dikke laag mulch en af en toe een emmer water konden niet baten. Ik vermoed dat hij dagelijks te veel uren rechtstreeks en frontaal zonlicht te verduren kreeg. Een betere plek (halfschaduw-schaduw) had hem voor dat helse weer kunnen beschermen maar, je weet hoe dat gaat, je zet graag een mooie struik op een plek waar hij écht de 'blikken vangt'. Hierbij vergeet je tijdens het plantseizoen wel eens hoe warm het daar in de zomer wordt. Zonde.

Hamamelis x intermedia 'Ajan'

Binnen enkele weken kan ik de volledige tuinschade opmeten maar het heeft hier extreem vies gedaan, dat is wel zeker. Rhododendrons en azalea's van 30 jaar oud zijn intussen al gerooid en de kans is groot dat ook een groep hortensia's de geest heeft gegeven. Ook bij mijn dennen en sparren is er brandschade. Een Michelia is bruin gebakken en van de Magnolia kobus zijn heel wat takken levenloos. Enkele bijzondere planten heb ik tijdens de hittegolf uit de volle grond weggehaald. Ik heb ze terug opgepot en tegen de achtergevel in de schaduw gezet. Waar zijn we mee bezig? We proberen het hier toch plezant te houden maar dat we rekening zullen moeten houden met de alsmaar opwarmende aarde is onbetwistbaar. Gaten vul ik momenteel met rozen, Kniphofia's, sieruien en Camassia's.