prille lente

Zonet even door de tuin gewandeld. Koud, nog niet aangenaam.

Toch al mooie kleuren te vinden. 

Voor de blog even een collage gemaakt:

Midden: Hamamelis x intermedia 'Sunburst'

Rechtsboven en zo met de klok mee:

- vers elfenbankje op rottende eik

- Viburnum bodnantense 'Dawn'

- Helleborus ??

- Mahonia x media 'Charity'

- Helleborus orientalis 

- Scilla mischtschenkoana

- Helleborus argutifolius

- Monnikskap (altijd een van de eerste die komt piepen)

- Winterjasmijn

- Alchemilla mollis (vrouwenmantel)

- Helleborus orientalis

- Cornus mas (gele kornoelje)

Aangenaam als er een kerstroos verschijnt waar je dat niet verwacht.

zo lust iedereen witloof

een schep uit de ovenschotel

Echt bitter smaakt de witloof van tegenwoordig niet meer. Toch krijg ik het hier aan geen enkel gezinslid verkocht. Tot ik, al improviserend, een veggie-ovenschotel prepareerde die wat op groentenlasagne geleek en meteen zo lekker werd bevonden dat 2 dochters een grote portie meenamen naar hun kot. Ik heb natuurlijk verzwegen dat er witloof in zit en -gezien de voortkabbelende stilte- neem ik aan dat ze het nog steeds niet doorhebben.

Deze ovenschotel is heel gemakkelijk te maken. Als ik het kan, kan iedereen het.

De diepe kom werd gevuld met 2 lagen. De onderste laag waren resten gekookte aardappelen en champignon-roomsaus die ik door mekaar mengde. Hierop strooi je verbrokkelde sojaburgers ('miniburgers') en wat gemalen kaas. Ik gebruikte wat in huis lag: een zak met een mengeling van Grana Padano, Gouda en Emmenthal.

De tweede laag bestaat uit in een pan gaar gestoofde witloof (2 stronken) en 1 grote zoete patat die in kleine fritjes werd gesneden. Ik kruidde dit af met peterseliezout, wat peper en natuurlijk muskaatnoot.

De gevulde schotel werd overgoten met bechamelsaus (op basis van roux en 2/3 sojaroom en 1/3 melk), verrijkt met 1 ei en een halve zak van dezelfde kaasmengeling. Als de saus klaar is, meng ik er nog fijn gesneden ajuinpijpjes door. Tenslotte zet je de schotel 20 tot 25 minuten in een hete-lucht-oven op 180 °C. Proberen maar.

't loont

De 50 krokusbollen die ik vorig jaar in de grond stak tonen intussen de eerste bloemen. Met een afgebroken borstelsteel werden de gaten gemaakt, vervolgens het bolletje erin en tenslotte werd met de voet de opening terug dichtgemaakt. Veel simpeler kan het niet. Wel een beetje werk maar 't loont. Ze zorgen reeds vroeg in het jaar voor kleur en de nectarzoekende beestjes hebben er een halte bij. Ook de winterakonieten staan momenteel beeldig.  In de uitverkoop kocht ik ook 5 sieruien, de vuurwerkachtige Allium christophii (sterrenlook). Ik denk dat het blogger Menck was die me ooit de suggestie deed. Ik ben benieuwd wat het gaat geven en hoe lang het duurt eer ze 't begeven. Dat hun bloemen knap opgebouwd zijn, staat buiten kijf. De titel 'Star of Persia' verdien je niet zomaar.

winterakoniet tussen eikelnapjes

hier ben ik weer

Ik denk niet dat het voor de emmer is dat de reiger juist landde. Bij mijn weten poetsen reigers geen vensters en om patatten van 't veld te rapen is het nog wat vroeg. Neen, het ijs op de vijver is gesmolten waardoor de oranje silhouetten van de goudwindes weer goed zichtbaar zijn. Zo'n lekkere (biologisch geteelde) vis kan er bij de reiger altijd in. 

Een Shipova bij onze veldkapel

De sneeuw is intussen reeds weg en ze voorspellen een namiddag van 8° C. Toch wil ik de foto van onze veldkapel even tonen omdat zij, met het verwijderen van een pruimenboom, een meer prominente plek in het tuinbeeld heeft verkregen. Ook het pad ernaar werd verbreed. Interessant voor de bomenliefhebbers is dat de pruim vervangen werd door een botanisch buitenbeentje, met name een X Sorbopyrus auricularis ook gekend als een Shipova. Dat je een appel met een appel kunt kruisen, een peer met een peer of een roos met roos is nogal evident. Deze Shipova evenwel is een kruising tussen een wilde peer en een meelbes. Zo'n intergeslachtelijke kruisingen hebben een grote x vooraan hun wetenschappelijke benaming. De vrucht van deze zonderlinge boom is een kleine, zoete en eetbare peer. Ik vond deze boom bij Dirk Benoit van kwekerij Pavia in Deerlijk.

laagje sneeuw

Veel is het niet wat er aan sneeuw ligt, toch geeft het de tuin een heel andere aanblik. Boven zie je de veldkapel en de nieuwe opening die ik gekapt hebt met dieptezicht op het huis. Onder bevind je je in de achtertuin met zicht richting huis. Hier zie ik vaak goudhaantjes en winterkoninkjes omdat er naaldbomen zijn en houtwallen gestapeld werden. De grote boom (links) is één van de tamme kastanjes die ik ooit nog met mijn schoonvader zaliger plantte.

nieuwe winterbloeiers

Met de klok mee: Hamamelis x intermedia 'Orange Peel', 'Birgit',' Barmstedt Gold' en 'Sunburst'

Bij een van mijn bezoeken aan het arboretum van Kalmthout noteerde ik "bij de geel bloeiende, nog steeds het meest opvallend tijdens de donkere winterdagen, zag ik dat 'Barmstedt Gold' er toch bovenuit steekt". Hij stond dan ook al een tijd op mijn verlanglijst, helaas vond ik hem niet meteen. Totdat ik even mijn ecologische voetafdruk in een schoendoos op een rek plaatste en naar Sint-Pieters-Leeuw reed. Bij Groendekor lopen enkele hamamelisliefhebbers rond - zo is één van de werknemers al meermaals tot miss-hamamelis verkozen- en in de winter vind je er daarom knappe toverhazelaars. Zo kon ik mijn verzameling uitbreiden met een mooi vertakte en rijk bloeiende Hamelis x intermedia 'Sunburst' én, jawel, de gezochte H. x intermedia 'Barmstedt Gold'. Deze Duitse selectie heeft echt alles in huis: diepgele petalen, mooie trossen bloemen en een heerlijke geur. 

foto van net na de aanplant, toen sneeuwde het nog niet