Het sneeuwt nog eens een keer. Een heel klein beetje maar toch voldoende om extra drukte aan de voederplek te veroorzaken. Merels, roodborstjes, pimpelmezen, koolmezen, kepen,... en daar zijn ook de groenlingen weer. Lang geleden dat ik ze zag. In de bonte hulst duiken ook de koperwieken weer op. Zij vertoeven tussen de groep huismussen. De sijzen en de appelvink zijn nog niet op het appèl.
(Voor wie het zich moest afvragen: de witte strepen zijn vallende sneeuwvlokken.)