Nieuwe poging ondernomen om deze mooie rode distel in de tuin te behouden. De eerste maal is de distel na de winter niet terug verschenen. Nochtans staat deze Cirsium als 'wintervast' beschreven. Nu heb ik een groepje van drie in een grote pot gezet op één van de terrassen. Deze pot gaat bij de winter in de garage. Eens zien wat het dan geeft.
Na een zeer indrukwekkende waarneming van een wegvliegende sperwer met een houtduif tussen de klauwen (composthoop vol pluimen!) vond ik in de voortuin mijn eerste kleine vuurvlinder van het seizoen. Interessant om weten is dat de rupsen ervan leven van zuring. Daarom dat we in onze tuin de verschillende soorten zuring zelden verwijderen, wat af en toe wel wat reacties oplevert.
Een jonge blauwe glazenmaker hangt in de appelboom. Enkele uren geleden vertrok zijn eerste vlucht uit de vijver. Een vogel probeerde hem meteen tevergeefs te verschalken. Nu effen uitrusten en verder op kleur komen.
Niet alleen de houtduiven weten wat lekker is. Ook de meesjes eten graag de rijpe bessen van de krentenboompjes. Deze bessen zijn dit jaar overvloediger en dikker dan anders. Ik heb ze zelf ook geproefd en ze zijn prima te eten. Iets minder zoet dan blauwbessen, wat meliger maar zeker lekker genoeg om zonder toegevoegde suiker naar binnen te spelen. De foto is genomen vanop het terras waar enkele grote krentenboompjes staan. Om het vogelmenu te verbreden werden hier dit jaar ook nog een meidoorn en sierappel aangeplant.
De koevinkjes zijn al een aantal jaren vaste gast in onze tuin. Het gekke is dat ik ze altijd vind op dezelfde plek, met name rond de veldkapel. Gisteren kwam de zon af en toe piepen en dat was het moment voor het koevinkje om een zonnebad te nemen. De onderkant van de vleugels zijn heel mooi versierd met 'Jugendstilogen'. De bloemwilg (Itea virginica) staat momenteel in bloei en blijkbaar lust het koevinkje de nectar ervan.
Na de grote keizerlibel en de viervlek dook vandaag een derde nieuwe soort op: de gewone oeverlibel. Daarmee kunnen we van een heel succesvol seizoen spreken.
Gisteren was ik getuige van de geboortes van enkele blauwe glazenmakers. Om het uitsluipen niet te hinderen heb ik voldoende afstand gehouden bij het fotograferen. Je merkt dat de borelingen nog niet uitgekleurd zijn en beetje bij beetje op kleur komen. Op de laatste foto zie je ook dat de vleugels nog niet volledig uitgestrekt zijn.
Het zijn 'happy days' aan de zwemvijver. Na de eerste verschijning van de grote keizerlibel (een eileggend vrouwtje) op 3 juni kwam zonet ook de allereerste viervlek drinken en rusten. De viervlek is gemakkelijk te identificeren dankzij de zwarte vlekjes halverwege de 4 vleugels. De viervlek behoort tot de korenbouten zoals de platbuik.