10 mei 2014

de veroverende natuur

de vroegere speelweide met stapeltoren van steenresten
Iets meer dan een jaar geleden, mede onder impuls van het openstellen van onze tuin, creëerde ik in de achtertuin een stapeltoren met overschotten aan stenen, oude vloeren en kasseien. Als bindmiddel gebruikte ik gewone modder die ik met de blote handen uitsmeerde. Ik blogde er toen over. Vandaag laat ik je met plezier zien hoe de stapel is geëvolueerd en in hoeverre de natuur deze hoop heeft weten te veroveren.

de toren van dichterbij
Het experiment is geslaagd. De vele kieren en spleten die gevuld zijn met zand hebben intussen al heel wat gasten verwelkomd. De overtuigendste pioniersplanten zijn het robertskruid en look-zonder-look. Zij hebben de linkerflank al grotendeels ingenomen. Daarnaast zie ik Geranium macrorrhizum verschijnen. Wellicht is een stukje wortel meegevoerd met het zand. Dat geldt ook voor een aster die aan een brede spleet genoeg heeft om te blozen van gezondheid.  Nog geen mossen, iets wat ik wel verwacht had. Het kan nog heel wat beter én mooier, maar het 'successieproces'  - om eens een hippe VELT-term te gebruiken - is pas begonnen en de 'climaxvegetatie' is nog veraf. Jawel, de ecologisch tuinierders van tegenwoordig gebruiken soms moeilijke woorden.

de rode Geum chiloense 'mrs Bradshaw'
Hoe het met de beestjes gesteld is, moet ik nog uitzoeken. Je begrijpt wel dat het moeilijk is om te weten te komen welke insecten zich in de spleten en onder de stenen bevinden zonder de toren te ontmantelen. Bij de aankleding van de grond rondom de toren heb ik een handje geholpen, ook al laat ik spontane begroeiing zijn gang gaan. Hier (bosrand) plantte ik Veronicastrum, de rode Geum  'mrs Bradshaw', een klimhortensia die zich rond de toren aan 't wriemelen is, Lamium orvala, damastbloem, Eupatorium en de vaste judaspenning. De voorbije weken werd er eveneens een groepje Anemonopsis (letterlijk: schijnanemoon) aangeplant om uit te vlooien of ik dit juweeltje in stand kan houden.

Een mol, een rat of een muis graaft intussen een pijp onder de schijnanemonen. Ook dat is natuur. Meer dan de planten telkens weer aanstampen, ben ik niet van plan. Als je ooit een bosmuis van de wilde rozenbotteltjes hebt zien smullen dan laat je geweld of vergif met graagte achterwege.

10 opmerkingen:

  1. Dit is een zeer geslaagde toren á la Louis le Roy. (Ik moet hoog nodig weer eens zijn ecokathedraal bezoeken, trouwens.)
    Opvallend hoe snel deze stapel begroeid raakt en dat zal in de loop der jaren alleen maar interessanter worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dankjewel Zem, als je de ecokathedraal bezoekt, neem dan foto's want ik ben benieuwd. Op tv heb ik al wel heel wat gezien maar dat is jaren geleden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat is al flink veranderd, en ziet er erg goed uit. Die Geum heb ik hier ook staan, erg goede plant vind ik.
    En die Anemonopsis is gewoon weg prachtig, moet ik misschien ook een plaatsje voor vinden

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Na de storm van gisteren zijn er enkele hoge stengels van de Geum omgewaaid, voor de rest staat hij nog steeds flink rechtop. De Anemonopsis is een uitprobeersel, ik hoop dat ze aanslaan. Lijkt me wel een tere kwetsbare plant. We will see. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Weer een heel tof en leerrijk experiment! En nog mooi op de koop toe.
    Het robertskruid en look-zonder-look vind je ook bij ons overal terug en dat is juist het leuke aan deze planten, je weet nooit op voorhand waar ze de kop gaan opsteken. En zo verandert het uitzicht van de tuin voortdurend en zonder dat je er iets voor moet doen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nog enkele jaren en je toren zal wellicht aan het oog onttrokken worden.
    Mos: smeer de stenen tijdens een droge periode in met karnemelk.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Prachtig experiment. Eentje dat zo te zien alleen maar een goede afloop zal kennen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bij ons is zo'n stapeltoren gewoon vanzelf ontstaan omdat we niet direct met een overschot aan klinkers weg konden. Hij staat daar nu ook mooi te wezen. Aangezien we de spleten niet aangevuld hebben met zand en er onderaan de stapel omwille van de stabiliteit hier en daar openingen zijn, zitten daar waarschijnlijk ook grotere beestjes dan enkel insecten. En ja, er trippelt een grote bosmuis door de tuin. Schóóón!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ziet er mooi uit! Wij hebben overal wat kleine stapeltjes stenen liggen. Als er eens wat tijd overschiet...

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.