samen slim

Mijn laatste deelname aan een quiz moet toch zo'n 2 jaar geleden zijn. Het kunnen er zelfs 3 zijn. Ik had me destijds voorgenomen om er mee te stoppen omdat het toch altijd zo verschrikkelijk laat werd, bovendien hield ik niet zo van de professionalisering van de teams. Van die scores tegen de 100% werd ik een beetje misselijk. Sommige zaken kan en mag je niet weten tenzij je een supernerd bent die enkel de buitenlucht opsnuift als de mama het venster openzet.

Enkele uren geleden zat ik dan toch terug midden in een quiz. Een quizavond voor normale mensen in een organisatie van de tennisclub van Laakdal. Mijn schoonbroer zijn ploeg, De Klimmers, dreigde forfait te moeten geven want slecht 2 mensen (Marc zelf en kameraad Guy) konden paraat zijn. Of ik niet mee wilde doen? Toegezegd en ook mijn zoon Jo en mijn neef Frank meegenomen. Alhoewel niemand van ons vijven buitengewoon slim is of zich ook maar 5 minuten per week toelegt op feitenkennis, bleek onze gelegenheidsploeg allesbehalve een bleek figuur te slaan. Integendeel, samen slim.

het eindresultaat en mijn prijs

We eindigden op een tiende stek op 71 ploegen waaronder heel wat doorwinterde teams. Met 131 juiste antwoorden op 152 kwam er - mijns inziens dankzij opvallende prestaties van Guy en neef Frank- een percentage van 86% uit de bus. Onverwacht sterk. We vulden mekaar erg goed aan en zelfs onze Jo leverde zijn persoonlijke bijdrage door enkele sport- en muziekvragen juist te beantwoorden. Wie zingt 'waar is dat feestje?', bijvoorbeeld. Ik zou het zelf niet weten en ik wil dat eigenlijk ook niet weten.

Voor de fauna en floravragen wordt mijn richting uitgekeken. Met mijn parate kennis, geholpen door mijn middelbare studies Latijn-Grieks en flinke scheuten cafeïne, laat ik zelden punten liggen. De Plantago major ('Grote Weegbree'), de kleinste marterachtige ('Wezel'), de Humulus lupulus ('Hop') en 'Blauwe Reiger' waren weggevers. Eénmaal hadden de quizmakers me toch te grazen. Tot welke orde behoort ondermeer de zeeduivel,...? De 'Vinarmigen' of de 'Armvinnigen' kostte onze ploeg een punt. Niemand die me dat kwalijk nam en ik zelf nog het minst.

Doordat er in de meeste rondes een rode draad liep, konden we -via deductie- een aantal leemtes correct wegwerken. Een vijftal vragen of foto's hadden we juist moeten hebben -SHIT!- maar dat gevoel kent elke quizploeg wel. Toch, de piepjonge Joan Armatrading, Gerd De Ley en Gordon Brown hadden ons in de fotoronde nooit mogen ontglippen. Idem voor Bo Hamburger bij de 'dopingzondaars'. Het had ons een beperkt aantal plaatsen hoger in de top 10 opgeleverd maar, geloof me, we waren meer dan blij met ons behaalde resultaat. "We zouden dat eigenlijk meer moeten doen".

Aan de prijzentafel waren de schaarse vette vissen al weg gekaapt. Heel wat ploegen voor ons deden zelfs niet de moeite om naar voren te komen of waren ze beschaamd dat ze niet in de top 5 eindigden? De psyches van verstokte, eergevoelige quizzers kennen blijkbaar rare kronkels. Ons probleem niet, Jo koos een rekenmachientje, Marc een kaars, Frank een zilverkleurig potje en Guy en ik breidden ons werkgeriefarsenaal uit met een degelijke rolmeter. Ik neem aan dat een gevoel van jaloersheid je thans volledig vreemd is.

Samengevat: we maakten met De klimmers een mooie rentree en ergens heel diep in dat verouderende lichaam blijkt toch voldoende beschikbare kennis voorhanden te zijn om -zelfs zonder dementieremmende medicatie- je aardig uit de slag te kunnen trekken. De eerlijkheid gebiedt me toe te geven dat 'als ze het zeggen, weet ik het ook terug' de voorbije nacht bijzonder van toepassing was. 'Ichtyoloog', wie verzint ook zoiets?