noppes Lier

Op Allerheiligen doen we meestal een citytrip. Ik had Lier uitgekozen omdat ik daar, behalve gezeten in de trein naar Antwerpen, nog nooit geweest ben. Je hebt er de obligate Zimmertoren, de stadsvesten, de samenvloeiing van de Kleine en de Grote Nete, het belfort en het begijnhof - beiden op de Unesco-erfgoedlijst - maar ook het Fort van Lier. Al dat schoons had ik graag in alle rust bewonderd maar het weer besliste er anders over. We blijven voor een keer eens thuis. Slecht komt dat niet uit want mijn nek doet behoorlijk zeer van al dat kloppen en kruien.

de Hamamelis x intermedia 'Westerstede' 

opent hier dit jaar het toverhazelaarsseizoen

Vroeg in de morgen heb ik de parking (mijn laatste bouwwerf) schoon geveegd om te beletten dat er zich kladden cement zouden vasthechten aan de betonblokjes. Gisteren heb ik er de allerlaatste veranderingen aangebracht, hierbij gebruikmakend van de kleine granieten steentjes die ik gratis kon afhalen in Houthalen. Op de foto hieronder zie je het resultaat van mijn geknutsel met de bestaande betonblokjes, de grote boerenkasseien en de handzame granieten stenen. Ze werden doelbewust in een heuveltje gelegd net zoals twee kleinere vakken die niet op de foto staan. Bezoekers zullen er wel weer smalend over doen. "Het moet zo"... ja, ja dat zal wel!

Tijdens dit ochtendwerk zag ik dat één van de toverhazelaars, de gele Westerstede, haar eerste lintbloempje open rolde. Het ziet ernaar uit dat het een goed Hamamelisseizoen gaat worden. Er staan opvallend veel bloemknoppen klaar om hun kleurenpracht op ons los te laten. Voor wie het nog niet wist, de meeste toverhazelaars hebben eveneens een magnifieke herfstverkleuring met schakeringen van geel, oranje en rood. Niet alle toverhazelaars geuren, daarom koop je ze 't best in bloei en met de neus open. De meest intense reuksensatie ervaar ik bij de 'Arnold Promise'. Probeer maar eens uit.

3 verhardingen speels door mekaar gebruikt