Turkse lelie en valkruid

Turkse lelies op de bergflank van Le Grand Ballon 

Bij onze vorige vakantie in de Elzas wonnen de gele gentianen op de kalkrijke weilanden van de Ballon d' Elsace met brio de schoonheidsprijs. Toen was het begin juli, deze keer was het reeds augustus. Wat een groot verschil maakt want de imposante gele gentianen waren allemaal uitgebloeid. Enkel de rozetten waren nog zichtbaar en hier en daar wat afgeknakte stengels. Hetzelfde verhaal voor het nieskruid dat we vonden langs de watervallen van de Hérisson, geen bloemen meer te bespeuren enkel nog de stevige bladeren. We waren al blij dat de planten er nog stonden, want tegenwoordig met al die "verzamelaars".

Niet getreurd evenwel, ook dit jaar kwamen we fantastisch schone bloemen tegen. De meest verrassende vondst waren de Turkse lelies op de flanken van de hoogste berg van de Vogezen, Le Grand Ballon. Voor mezelf was dit een primeur, ik kwam ze nooit eerder in het wild tegen. Wat een beauty! Ook opvallend sterk vertegenwoordigd en op het toppunt van hun bloeiperiode waren de vele betonies, de Stachys officinalis met het mooie gekartelde blad. 

Het valkruid met insectenbezoek

Een tweede persoonlijke primeur was weggelegd voor het valkruid (Arnica montana). Bij ons erg zeldzaam en wettelijk beschermd maar in de Vogezen nog vrij talrijk opgemerkt. Dat geldt ook voor de kleine vos, dat prachtig vlindertje met de blauwe rand op de vleugels. We zagen grote groepen rondfladderen op grote hoogte in de brandende zon. Ze voelden  zich enorm aangetrokken tot de vele blauwe Scabiosa's, het duifkruid. Bij ons kwamen ze jaaaaren geleden ook nog voor, maar al zeker 5 jaar heb ik er geen eentje meer gezien.

kleine vossen op zoek naar nectar

Daar boven op Le Grand Ballon vertoevende en de oneindige prachtige natuur aanschouwende kon ik de gedachte niet bannen dat vlinders maar ook vogels toch een beetje gek moeten zijn om nog tot bij ons te komen. Ik zou zelf ook snel mijn keuze gemaakt hebben. Wat is hier toch veel naar de verdoemenis geholpen!