28 september 2011

de burcht van Beersel

Het voorbije weekend moesten onze twee oudsten gaan pingpongen in de sporthal van Groot-Bijgaarden vlakbij de Brusselse Ring. Ik was gevraagd om de ploeg naar ginds te vervoeren en had hierin toegestemd. Zonder chauffeur, geen tafeltennis en forfait. Maar met het heerlijk zonnetje in de lucht was er geen haar aan mijn hoofd dat er aan dacht om tijdens de wedstrijd binnen in een muffe en verduisterde sporthal te gaan zitten. Dus nam ik mijn kodak en die van ons mee en brachten we een bezoek aan de bekende burcht van Beersel, zo'n 15 km verder de Ring op.

Het kasteel van Beersel in Suske en Wiske nr. 25 uit 1952.

Ik was er nog nooit geweest in dat kasteel uit Suske en Wiske. De ganse Zennevallei is voor mij in feite nog onbekend gebied. Toch had ik er ooit een glimp van opgevangen terwijl ik op de Ring aan het bollen was. De drie bijzondere torens vielen me meteen op, aan de buitenkant zijn ze rond maar aan de zijde van de binnenkoer dan weer recht. Mijn voornemen om het kasteel een bezoek te brengen werd toen genomen, voorbije zaterdag stapten we ter plekke af. Om twee uur ging de toegangspoort open. Met de lerarenkaart konden we gratis binnen.

weerspiegeling in de zonnebril van die van ons

Vlakbij de ingang is er een paviljoen opgericht waarop je de hele geschiedenis van de burcht en zijn restauratiefasen kunt navlooien. Zoals ik dat meestal doe, fotografeer ik de belangrijkste zaken en lees ik ze thuis rustig door. Toch wel indrukwekkend is dat het waterslot dateert van omstreeks 1300. Dat is dus wel heel lang geleden. Ze werd in de moerassige Zenne-vallei gebouwd als vooruitgeschoven vesting ter verdediging van Brussel. Op het einde van de 18de eeuw bleef er door verwaarlozing nog slechts een ruïne over. Gelukkig werd de burcht van de complete ondergang gered toen het militair complex in 1928 geschonken werd aan "de vrienden van het kasteel van Beersel" en met de restauratie ervan begonnen werd.

de torens zijn bij mooi weer ook in de ringgracht te bewonderen

Het kasteel zoals het te bezichtigen is zou redelijk conform zijn met het uitzicht van de 15de eeuw. Alle elementen van een middeleeuwse vesting zijn aanwezig: de watergracht, een ophaalbrug, schietgaten, schietgleuven voor kruisbogen, stortgaten (pek en pispot ?) en ringmuren. Zelf vind ik de drie torens het mooist. Op de binnenzijde zijn het gewoon rechte muren met trapgevels, zoals je die ook op de stadsmarkten kan tegenkomen, maar aan de buitenzijde zijn het ronde torens.  Wanneer je de torens via de natuurstenen wenteltrappen beklimt, kan je het knap uitgevoerde daktimmerwerk bewonderen dat die bijzondere vormgeving met zich meebrengt. Vanuit de torens heb je ook een mooi uitzicht op de binnenkoer en de ster die de kasseileggers hebben gemaakt.

de binnenkoer en de rode gloed van baksteen

Een groot deel van de binnenkoer ligt nog open. Er zijn keldergewelven te zien en vermoedelijk maken ze deel uit van een woning die (blijkbaar) niet gereconstrueerd wordt. In feite is er nog heel wat werk aan het kasteel van Beersel. Toch is een bezoek de moeite waard. Wie de kinderen meeneemt, moet wel uiterst voorzichtig zijn. Erg veilig is het allemaal niet. Zo zijn de wenteltrappen bovenaan niet afgeschermd met een ballustrade of stevig touw en ook de stortgaten zijn groot genoeg om een klein kind te 'verslinden'. Hou ze dus goed bij de hand. Aan de buitenkant van de slotgracht loopt een wandelpad waar je mooie foto's kan maken en eendjes en wilde bloemen kunt bewonderen. Bij goed weer zie je de vissen aan het wateroppervlak komen. 

het erg fraaie kasteel van op het wandelpad

Na het bezoek aan het kasteel dronken we samen nog iets op het terras van de nabijgelegen herberg. Ik koos voor een witbier met kriek. Erg lekker, maar de Mystic bleek achteraf toch geen typisch streekbier te zijn maar een fruitbier van brouwerij Haacht. Die enkele uren dat we in Beersel rondliepen, besloot ik ook om ooit eens de Zennevallei en de Brusselse rand te gaan verkennen. Het lijkt me wel de moeite. Al lees ik wel dat de week voor ons bezoek aan Beersel er door de NVA met balletjes gegooid werd naar Elio Di Rupo. Laat me van die ellendelingen verlost blijven als ik aan mijn wandeling bezig ben.

2 opmerkingen:

  1. wat een toeval, onze zoon speelt ook tafeltennis, en ik voel me meteen gelijkgestemd, ik ken het gevoel dat je overvalt in de sportaccomodaties waar de tafeltenniswedstrijden meestal doorgaan ;-) het lijken wel bunkers, zo dof, donker en kil, en haast altijd zonder kijkvensters naar buiten toe ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goh, nog maar een paar suskes en wiskes te gaan om op monumentontdekking te gaan.

    (Doet me een beetje denken aan tips voor trippers van in de gloria)

    Wel ferm, zo'n burcht.

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een reactie achter te laten. Als je opteert om als 'Anoniem' te reageren omdat dit het eenvoudigst is, wil je dan je opmerking wel besluiten met je voornaam/naam? Het is plezant om te weten wie mijn blog bezoekt en reageert. Even simpel als 'Anoniem' is 'Naam/URL'. Van die URL hoef je je niks aan te trekken, je vult gewoon je naam of roepnaam of alias in en ... hopsakee, dat werkt ook. Merci.