27 april 2009

holle wegen wandeling

Alhoewel er gisteren een wandeling door de Halense holle wegen georganiseerd werd door Natuurpunt, verkoos ik om met de zoon en mijn vader al op zaterdag de streek gaan te verkennen. Ik hou niet van te veel volk, zeker niet als ik een frisse kop wil halen in de natuur.

Halen ligt op slechts 15 km van onze deur. Voor wandelaars en natuurliefhebbers heeft de gemeente heel wat te bieden. Zelem met de magnifieke Vallei van Zwarte Beek is eerder 'Kempisch' terwijl Loksbergen met de vele holle wegen dan weer Hagelands is, inclusief appel-, peren- en druiventeelt. En het waren precies deze holle wegen die me naar Loksbergen lokten, temeer daar 'de diepste van Vlaanderen' zich door de Loksbergse Kluisberg klieft.

vader en zoon met wijds uitzicht op Loksbergen

We vertrokken aan het buurthuis van Zelk, vlakbij de baan Diest-Hasselt. De 10 km lange route van de holle wegen wandeling is prima aangegeven en met de wandelkaart van Regionaal Landschap Lage Kempen is verloren lopen onmogelijk.

Al op de Bokkenberg (70 meter) bleek dat we het meer dan getroffen hadden: de appel- en perenbomen staan nog volop in bloei en dat geeft aan het heuvellandschap een extra dimensie. Op de Kluisberg (80 meter), halverwege de wandeling, hielden we temidden te perenbomen en de paardenbloemen een rustpauze. We zetten ons in het gras met een wijds uitzicht op Loksbergen. Jo experimenteerde er voor het eerst met een echte verrekijker.

Holle weg in de Kluisberg

De 'Fransman', een prachtige holle weg doorheen de ijzerzandsteen, had toen met zijn 'zwevende bomen' al een enorme indruk nagelaten. Na de pauze trokken we 100 meter verder door de 'diepste holle weg van Vlaanderen'. Je wandelt er maar liefst 12 meter diep en de steile taluds lijken uit een cowboy- en indianenfilm te komen. Blijkbaar vormen ze voor avonturiers ook een uitdaging want de voetsporen (maar ook glijsporen) van ettelijke klimpartijen zijn duidelijk zichtbaar.

Deze unieke holle weg, lees ik, werd aangekocht door Natuurpunt die op deze plek een project van landschapsherstel zal uitvoeren.

de salomonszegel steelt de show

Bij de terugweg, aan de westerzijde van de Kluisberg, belandden we ineens temidden de druivenranken. Blijkt dat de Halense druiventeelt al dateert van de 12de eeuw. De huidige, Duitse druiven werden zo'n 20 jaar geleden aangeplant en de wijn ervan zou het "erg goed" doen. Maar of het nu Hagelandse dan wel Limburgse wijn genoemd wordt, weet ik (nog) niet.

De wandeling is ook voor plantenliefhebbers meer dan de moeite. Holle wegen hebben hun eigen microklimaat en dat levert vaak een specifieke biotoop op. De salomonszegel steelt -wat mij betreft- de show maar ook de honderden varens (vooral mannetjesvaren en een beetje eikvaren), het maarts viooltje en de grote plakken bosanemoon zijn een lust voor het oog.

Door het golvend landschap kruipen de tien kilometers aardig in de kuiten maar zonder enig voorbehoud is dit een aan te raden wandeling. Gezien de rust waarvan je kan genieten is dit een volwaardig alternatief voor de Haspengouwse bloesemwandelingen (Cataract, weet je wel). Wie van ver komt en goed ter been is, kan de wandeling combineren met het Webbekoms Broek met vertrek aan de Halve Maan te Diest.

19 april 2009

Roomse slaapmuts

Ook prima te gebruiken tegen pellekes

17 april 2009

superdog komt op

Antwerpen.

Op een persconferentie heeft Pukkie, een stratier die verder onbekend wil blijven, bekendgemaakt dat hij zal opkomen bij de komende verkiezingen voor het Vlaams parlement. 'Superdog' heet zijn partij en de lijstrekker kondigde meteen aan dat hij weldra nog heel wat bekende namen zal kunnen vrijgeven. De nieuwe partij gaat voor niet minder dan dertig procent van de stemmen. Als verkiezingssymbool koos Superdog voor een wals (uit de wegenbouwsector). Deze wals staat symbool voor het wegwerken van de vele ongelijkheden tussen mensen onderling en deze tussen mens en dier.

Superdog zal ten strijde trekken tegen "krapul in maatpakken, het niet dragen van een veiligheidshelm in de buurt van bulldozers, de diefstal door parlementairen die hun bek nooit opentrekken, de toevoeging van slachtafval in de voedselketen, de stigmatisering van honden als stoeppoepers en in het bijzonder tegen Philip Dewinter die altijd in mijn territorium komt zeiken", aldus Pukkie.

Superdog laat zich niet intimideren door een bulldozertje. 

(klik voor grotere foto)

Zappa op Canvas

Het moet geleden zijn van 1993, bij het overlijden van Frank Zappa, dat er nog eens iets deftigs over dit muzikaal genie op een Vlaamse zender werd uitgezonden. Maar deze nacht, 't was tien minuten over twaalf, kon ik op Canvas dan toch -eindelijk- nog eens genieten van Zappa's geniale composities. Bedankt daarvoor Canvas. Mijn videospeler stond klaar en heeft alles op tape vastgelegd want het was de moeite... al moet ik zeggen dat het uitgezonden Classic albums/Zappa ook grotendeels op Youtube te vinden is.


Canvas: "Frank Zappa (1940-1993) maakte 30 jaar eigenzinnige muziek die niet onder één hoedje te vangen was maar rock, jazz, funk, blues en klassieke muziek combineerde met scherpe lyrische observatie, satire en (zelf)spot. De twee platen die deze rijkdom van woord en muziek het best belichamen, kwamen kort na elkaar tot stand, in één gulp van inspiratie en creativiteit: Over-nite Sensation (1973) en Apostrophe(!) (1974). "

Overnite Sensation en Apostrophe

Beide platen worden tegenwoordig tesamen aangeboden op CD. Naast het gitaarwerk van Zappa zelf is ook het heerlijk percussiespel van Ruth Underwood prominent aanwezig. Alhoewel ze niet tot mijn Zappa-favorieten behoren, zijn beiden meer dan de moeite waard. Op sommige momenten is de term 'geniaal' niet overdreven. Een mooi voorbeeld hiervan is Saint Alphonzo's Pancake Breakfast (de titel alleen al!) waarvan ik op Youtube een uitgesponnen doch erg originele uitvoering vond.

vrouwen en eenden

De oudste dochter Loes verzamelt badeenden. Ongeveer tweehonderd heeft ze er ondertussen. Een klein deel ervan heeft ze op foto vastgelegd. Het is een kleurrijke beestenboel en ieder jaar komen er tientallen bij.

een deel van de verzameling op onze 'slaap'kamer

Die van ons blijft niet achter. Iets verzamelen doet ze bij mijn weten niet meer, wat valt er ook te verzamelen als je al zo'n lieve schat als ik in huis hebt? Deze week schoot ze evenwel in een (pseudo?-)creatieve bui. Nadat ze al geoefend had op Singstar-Abba, is ze sinds gisteren aan het zingen op playstation 2 Singstar-Queen. Ze blijkt heel wat van die teksten van buiten te kennen. Of ze een talent is, laat ik in het midden.

Ook de Grote Kunst is haar niet meer vreemd. Op een wat onderkomen waterplasje in de achtertuin creëerde ze deze week haar eerste 'Installatie'. 49 plastieken eendjes temidden de eendenkroos. Haar werk kan rekenen op een gedoogbeleid van mijnentwege maar moest er iemand er de kunst van inzien en een gul bod doen....

Die van ons haar eerste 'installatie met eenden'

12 april 2009

de klokken

Tessenderlo, 9 uur

11 april 2009

Pasen in moderne tijden

Jezus, tijdens zijn laatste oefenvlucht deze namiddag

wit op stille zaterdag

collage van witte bloesems op stille zaterdag
(sleedoorn, spirea, krentenboompje, kersenboom, anemoon en perenboom)

10 april 2009

een prachtige dag

24 graden voorspellen ze voor vandaag. Wow. Dit gaat een flinke boost geven in de tuin. Zo weet ik al meteen wat te doen vandaag: niks met name. Lekker rusten en genieten van de zon. De zwartkop is sinds deze week zijn mooiste liederen aan het fluiten en in zijn gezelschap kan de dag niet meer stuk.

De wilde kers in een extase van witte bloemen

Momenteel is mijn wilde tuin op zijn mooist. Bijna alle bomen en struiken staan in bloei. Het krentenboompje spant de kroon maar ook de wilde zoete kers (prunus avium) schenkt een zee aan bloemen. Mijn hoogstam perenboom beleeft eveneens een topjaar. Nooit droeg hij zoveel bloemen en als de bevruchting wat wil meevallen, kan ik enkele emmers 'dubbele Flippen' verwachten.

De darmera peltata spreidt zijn bloemen open

Ook aan de vijverrand begint het plantenleven een bovengronds leven. Nadat de dotterbloem zich reeds weken geleden ontplooide, opende vandaag de darmera peltata zijn bloeiwijze. De moerasandoorn, de wateraardbei, de watermunt en het koninginnekruid breken zichtbaar uit hun stilleven. Het waterdrieblad en de veldjes adderwortel tonen al fier hun bloemknoppen.

de roze bloem van een perzik

Eén van mijn lievelingsbomen blijft de perzik. Het boompje kreeg ik jaren geleden als een plantje van 50 cm hoog. Uitgeschoten in de tuin van mijn nonkel Jef. Iedere lente krijg ik dankzij hem een prachtige roze gloed boven mijn zitbank. In gezelschap van de vele krentenboomjes lijkt het wel een schilderij, bijna niet te geloven dat er zoiets moois in het echt bestaat. De perzikken zelf zijn aan de kleine kant en wat gevlekt op de schil maar wel lekker. En dat vinden de vlinders ook. De rotte exemplaren onder de boom lokken vele vlinders waaronder de gehakkelde aurelia en de atalanta.

zicht op mijn zitbank op een 'zomerse' ochtend

Als de eerste overvloed aan bloesems overgewaaid is, nemen de appels en de inheemse vogelkers het over. Deze vogelkers (prunus padus) is een echte meevaller en ik kan hem iedereen aanraden. Hij bloeit niet alleen massaal maar ruikt ook overheerlijk. Als je de hakker achterwege laat, vind je weldra ook sterke zaailingen in je tuin. Trek ze niet uit maar zet ze op een open plek of schenk ze weg.

Volgend jaar denk ik deel te nemen aan de open Velt-tuinen. Foto's en wat tekstjes zijn één ding, in het echt is het allemaal zoveel mooier. Ik ben er op voorbereid dat heel wat bezoekers het maar een zootje vinden maar diegenen die van de natuur houden, gaan er zich onmiddellijk in thuis voelen. Lezers van deze blog zijn altijd welkom ook buiten de 'officiële' opentuinendag.

9 april 2009

Shii, zekers een goed idee

Er zijn vrouwen die hun innerlijke rust hopen terug te vinden via Tai Chi, Zen, yoga, fitness, Djembé of Girl Geek Dinners... hopeloos natuurlijk! Net zoals de man op een verkeerd spoor werd gebracht door hem vrouwelijke kwaliteiten op te dringen is ook de vrouwelijke soort haar ware identiteit kwijtgeraakt door het negeren en verdringen van haar specifieke aanleg en talenten. De innerlijke gemoedsrust ligt nochtans zo voor het grijpen. Het is een kwestie van training van de juiste vaardigheden, met name deze waarmee je het huishouden terug recht kunt houden (geef toe, sommige vrouwen maken er een zootje van tegenwoordig!) en in het bijzonder je man eindelijk geeft waar hij recht op heeft: gladde benen en de truc met de lekstok.

M!LF heeft er een educatief filmpje over gemaakt. Niet voor niks al heel veel bekeken op Youtube. Moest de Shii écht op de markt komen, het zou begot nog goed komen met de vrouwen.

8 april 2009

zonder is gezonder


"Tuinieren zonder pesticiden en kunstmest is makkelijker dan je denkt. Het is vooral een kwestie van durven. En je haalt er zoveel uit: Je tuiniert gezond, je spaart het klimaat en bent natuur- en milieuvriendelijk bezig. In onze verstedelijkte streken zijn ecologisch beheerde tuinen veilige havens voor bedreigde soorten."

Velt zoekt tienduizend mensen die aan de campagne willen meewerken door te tuinieren zonder pesticiden en kunstmest. Doe mee door een gratis tuinbordje uit te hangen aan je huisgevel of tuinpoortje.

mijn bordje hangt sinds gisteren

7 april 2009

een gat is een gat

nestkastje voor de boomkruiper

"Een gat is een gat en de boer poepte zijn varken" moet het roodborstje gedacht hebben toen zij het nestkastje voor de boomkruiper in beslag nam en er haar eigen nest in bouwde. Volgens het boekje zou zo'n spits kastje met twee vliegopeningen ideaal zijn voor boomkruipertjes maar nadat het al jaren onbewoond bleef, heeft een opportunistisch roodborstje nu haar kans gewaagd. De vele takjes die bleven liggen van enkele verjongingskuren lagen voor het grijpen en de doornige klimroos lijkt een afdoende bescherming tegen de katten. Tegen een roodborstje moet je dat geen twee keren zeggen.

Ook de mussen zijn volop bezig met hun nesten onder mijn pannendak. En in het tuinhuisje kreeg een afgedankte kast een merel als huurder. Ook de heggenmus, een spreeuw en wat tortelduiven weet ik huishouden in de tuin. Het winterkoninkje van vorig jaar moet elders nestelen want dit luidruchtig vogeltje heb ik nog nergens gezien. 

Maar de padden en de bruine kikker die er als nieuwe gasten bijkwamen, zijn een echte aanwinst. 's Nachts wel wat gekwaak maar er valt veel van te leren: het vrouwtje dat het bronstig mannetje op haar rug vervoert, heb ik geen enkele keer horen jammeren. Niet dat het mannetje te zwaar is, niet dat hij haar keel toenijpt, niet dat het nu haar toer is om van boven te zitten, zelfs niet dat het haar allemaal véél te lang duurt. Zo hoort het. De natuur als leermeester.

5 april 2009

wat bloemen


Met de klok mee: epimedium, longkruid, magnolia, gele pavia, 
sneeuwroem en kerstroos. (klik op de foto voor een groot formaat)

champagne voor Diest Q

de eindrangschikking van dit speelseizoen

Vrijdagnacht kon het clubbestuur van Diest de champagne laten aanrukken. Diest Q, het papateam dat vorig jaar de schoenen aanbond, werd na een superspannend duel met Werchter kampioen. Dit betekent promotie naar 4de provinciale. Slechts bij één wedstrijd moesten we het onderspit delven, al de rest werd gewonnen. Dat is zonder twijfel een erg mooi resultaat.

Tijdens de heenronde kon onze ploeg rekenen op een ijzersterke Herman Mulkers die daarmee de basis legde voor onze uiteindelijke overwinning. Frank Maesen presteerde het ganse seizoen  heel sterk en Raf Postelmans werd week na week beter en beter (86% gewonnen!). Dankzij beide spelers kon ik als vierde man onafgestraft wat mindere matchen spelen maar zolang je meer wint dan verliest, blijft je bijdrage positief. 

Namens de kern wil ik zeker ook de 11 invallers (ziekte, vakantie, voetbalabonnementen, tactiek,...) bedanken. Zij leverden stuk voor stuk sterke prestaties af en zonder hen konden we de titel op onze buik schrijven.