25 januari 2009

en we gaan wat bijleren

Ik heb me ingeschreven voor de cursus natuurinzicht van het Centrum voor Natuureducatie. Deze cursus is zowat de voorbereiding op de cursus natuurgids. De opleiding bestaat uit tien lessen: de helft theorie en de andere helft excursies. De eerste les gaat door op 19 maart 2009 en het bosmuseum van Tessenderlo (Gerhagen) is the place to be.

Die van ons moest er al mee lachen: iemand van 't onderwijs die zich wat gaat bekwamen in de natuur... dat gaat al snel lijken op het zielig typetje Maurice De Brabandere (Peter Van den Eede) uit Van Vlees en Bloed. Vrees niet: zo ver zal het met mij niet komen. En de 'bospoeper' dat is geen vogel. 

Deelname aan de cursus kost 60 euro maar wie, zoals ik, betaalt met opleidingscheques (online te bestellen via de VDAB) dient zelf maar 30 euro bij te dragen. Leden van Natuurpunt en de Werkgroep Ecologie Tessenderlo krijgen daarenboven nog 10 euro terugbetaald. 

23 januari 2009

Jo 12

Jo in Postel

Op 23 januari is het de verjaardag van de zoon des huizes. Hij wordt vandaag 12 jaar. 

een week compleet van mijn melk

Volgens mijn dokteres zit ik met een 'griepaal syndroom', net zoals ongeveer 1 Belg op de 10. Meestal passeren epidemies ver van mijn voordeur maar deze keer is het verdomd goed raak. Al een ganse week ben ik geen klos waard en het einde is nog niet in zicht. Veel rusten is de boodschap maar nu die van ons het sinds gisteren ook goed zitten heeft, ben ik, de minst zieke van de twee, diegene die rondhos met de 4 kinderen. Dit gebeurt zwetend en puffend en lichtjes onverantwoord. Een rotonde bijna links opgedraaid, een op de weg geparkeerde auto maar net op tijd zien staan en bijna een paaltje platgereden.

Geloof me, als deze griep je in haar greep heeft, kan internet, facebook of bloggen je echt wel gestolen worden. Maar ik dacht, de mensen gaan denken dat ge dood zijt, laat maar snel eens iets van je horen. Zodoende. 

Ik leef nog een beetje. Het allerergste is voorbij en ik klauter langzaam uit een diep dal, toch ben ik ondertussen ook alweer een paar keer van de wand geschoven. De koorts blijft, het zweten blijft, de pijnlijke ogen blijven en het hoesten stopt ook niet. De onuithoudbare steken in mijn kop die me twee dagen folterden, werden gelukkig wel klein gekregen en dit dankzij Dafalgan forte en vooral Brufen. 

Ik rust veel in de zetel: er is tennis en er was de grote Barack Obama show. Bush is het afgebold en dat maakt me blij. Obama had gelijk: in Amerika kan 'iedereen' president worden. Afwachten nu. De grote schande Guantanamo mag nog 365 dagen openblijven, de American way of life mag niet ter discussie gesteld worden en een predikant mag op het podium zijn hoogmis opvoeren. God bless you, ook nog in 2009. 

Maar het ergst van al is dat er alweer een pipo gemeend heeft te kunnen moorden in een kinderdagverblijf en dat het geen 'onbekende is voor het gerecht'. Zucht. Grote vloek. Akkoord, het is onmogelijk om alle publieke plekken te beveiligen voor gestoorden en moordzuchtigen maar het moet wel mogelijk zijn om gevaarlijke individuen, zeker als ze gekend zijn, binnen te houden. "Twee kindjes dood, één volwassene dood en nog 10 kindjes die gewond zijn."  

Walgelijk gewoon. In Dendermonde maar ook in de Gaza. Daar zijn het meer dan 1000 grote en kleine mensen die gedood werden. De daders hiervan lopen nog steeds rond. De internationale gemeenschap sloot de ogen voor zoveel kindermoorden. Een wereld die me misselijk maakt. Griep is in het licht hiervan slechts een schrammetje.



14 januari 2009

Jefke de Druivelaar treedt toe tot de SPA

Jefke's avatar

Na Bert Anciaux heeft de SPA vandaag alweer een vette vis binnengehaald. Jefke de Druivelaar, al 30 jaar lang het enigste lid van de wereldwijde supportersclub van de gelijknamige afscheurkalender 'de Druivelaar', zette deze middag de stap naar de politiek nadat de partij inging op zijn eis om (nog maar eens) van naam te veranderen. 

Voortaan -en met dank aan Jefke- staat SPA  voor: "socialisten en progressieven en almanakliefhebbers". Op de vraag van de VRT (middagjoernaal) of hij eigenlijk wel een socialist is, antwoordde Jefke de nu al historische woorden: "zijde gij zot!". Wetstraatwatchers verwachten dat Jefke en Bert binnenkort zullen uitpakken met een nieuw pakkend sociaal verhaal met name de ASPA, de "afscheuring van socialisten, progressieven en almanakliefhebbers". 

Voer voor katten die hun eigen joeng niet meer herkennen.

verloren wat?

wat u hier ziet, is een appelbol

Ik hou van alliteraties, daarom deel ik iedere middag op school de bestelde belegde broodjes uit. Ik werd hiervoor geselecteerd omdat ik één van de weinigen ben die deze job op hygiënische wijze kan uitvoeren. Proper mensen lopen nu eenmaal niet dik. De zaken gaan goed, de rijen worden alsmaar langer maar toch...

Vorige maandag, de eerste na driekoningen, zag ik dat er onverwacht concurrentie was opgedoken. Een lange rij hongerige leerlingen schoof aan bij een andere toog. Daar konden ze ineens een opgewarmd worstenbroodje kopen. Ge weet wel, van dat bladerdeeg met een op smaak gebrachte worst van afvalvlees ertussen. Mijn eerste gedacht was: "wat krijgen we nu? Wie wil er hier mijn succesvolle broodjeszaak kapot concurreren? En waarom wist ik van niks?" 

's Avonds, bij me thuis, komt er dan iemand met een doos appelbollen af. Een "appelbol", ik had er nog nooit van gehoord, laat staan van gegeten. Het smaakte wel lekker. Het deed me denken aan de appels-in-de-pan van thuis waar we dan bruine suiker op deden. Maar waarom die bollen ineens ergens vandaan kwamen, dààr had ik geen flauw benul van. 

Pas de dag erna hoorde ik wat er aan de hand was. Voor de Antwerpenaren -in Mol lopen er van deze soort wel wat rond- was het 'verloren maandag'. En ook in de gazet las ik voor het eerst dat er op die dag massaal appelbollen en worstenbroodjes gevreten werden. In het mooie Limburg, waar ik woon, kennen we dat niet. Wij hebben geen verloren maandag. Verloren brood, dat wel, maar een worstendag is ons bespaard gebleven, al komt Valentijn dicht in de buurt.

Leergierig als ik ben, wikipediate ik de term. Heel veel tekst maar toch vooral waarschijnlijkheden en misschienen. Ik snap er eigenlijk nog niet veel van en zeker niet de bedoeling. Dan maar uitleg gevraagd aan wat Antwerpse collega's.  Ook zij weten niet écht waar de klepel hangt. Een appel kennen ze en over hete worsten spreken ze ook graag maar omtrent de "verloren maandag" weten ze me niet veel te vertellen behalve ... "dat de slachters en bakkers dan goede zaken doen". 

Zoals bij zoveel speciaal dagen lijkt ook hier de commerce de drijvende kracht te zijn. Bloemen op moederdag, eieren op Pasen en een worst op verloren maandag. Mensen slikken en pikken alles: beenverwarmers, oorverwarmers, BH's met doorzichtige litsen, strings, steureitjes, fitnessen, procedurefouten, de paus, hansworst Dedecker en worstenbroodjes. Je kunt het zo gek niet bedenken of de mensen "hebben het nodig". Wat heeft het volk toch verloren?  

Meer dan een maandag, da's al zeker.


11 januari 2009

kaardenbol in de winter


Uitgebloeide bloemen, moet je die voor of na de winter snoeien? 't Is een vraag die je regelmatig hoort. Mijn mening? Je doet het het best in het voorjaar. Je behoudt zo wat meer structuur in de tuin maar vooral, bij omstandigheden zoals we die deze week kennen, krijg je prachtige taferelen op microschaal.

10 januari 2009

wintercollage

Het gele bloemetje is van de chimonanthus praecox (winterzoet)
- op de foto klikken voor een grotere afbeelding. -

5 januari 2009

MNM

Heel even heb ik naar die nieuwe zender geluisterd. MNM heet het ding en het boegbeeld draagt de naam Peter Van de Veire. Hij, de enige echte, werd geïnterviewd terwijl ik uiterst behoedzaam, tegen 20 per uur, naar het werk reed. Ik hoorde hem zeggen dat "iedereen zich welkom moet voelen" en dat er "altijd fuif moet zijn". Door het gejingle en de reclame kon ik me er met de beste wil van de wereld en in de verste verte niet thuisvoelen al hingen er duizend borden met welkom tegen de gevel. En een fuifgevoel had ik ook al niet. Fuiven en gladde wegen, dat klikt niet goed. Ik heb dat eigenlijk nog zelden zo'n 'fuifgevoel'. Dat komt omdat ik met mijn twee voeten op de grond sta en regelmatig naar het nieuws luister. Een 'fuifgevoel' of fun terwijl er elders oorlog woedt? Hoe ver kan het navelstaren gaan? Peter zal ongetwijfeld zichzelf graag bezig horen en ook zijn spiegelbeeld moet tussen het bekken een geweldig gevoel opwekken maar ik vind zijn uitgebroed ei flutradio, met heel veel overbodig lawaai en met muziek waarvoor ik nog geen rotte cent zou ophoesten. Dan nog liever fluimen. Donna lustte ik ook niet. Er is dus niks veranderd. En dat moet ook niet. Radio 1 blijft mijn ding. De muziek die ik er de laatste weken hoorde was af. Helemaal mijn ding. Maar ieder diertje zijn pleziertje. Zelfs de dode Elvis blijft begeesteren, dus zal er voor MNM ook wel een publiek bestaan. Moge ze 'a big time' hebben. Ik zou er zot van worden. 't Is zonde van de zendtijd. Het tvprogramma zal beter zijn, het kan niet anders.

Loes overtreft zichzelf

Loes onverwachts goud bij de dames D

Op de tweede dag van de provinciale kampioenschappen tafeltennis in Wemmel heeft de oudste dochter onverwachts goud behaald bij de dames D. Loes (D4) kon zich net plaatsen voor de tweede ronde van het tornooi (een 10-5 achterstand in de belle nog rechtgezet) maar kon daarna verscheidene hoger geklasseerden dames verslagen en belandde zo in de finale. Hier versloeg ze de immer vriendelijke Jolien Lamproye (D0), wat toch onverwacht was.

Jo en Brieuc (11 en 10 jaar !!!) behaalden bij de heren E (alle leeftijden) een mooie bronzen plak in het dubbelspel. In het enkelspel strandde Jo net voor de halve finale. In het totaal werd door de oudste helft van mijn kroost 9 medailles in Wemmel bijeengespeeld. En dan bleef de papa nog aan de zijkant staan wegens rugpijn. Anders waren het er zeker ... ook 9 geweest. :)

4 januari 2009

stilzwijgen kan niet meer

Volgens de Verenigde Naties zijn er in de Gazastrook nu al 432 doden gevallen en 2.200 gewonden. Vrede vzw vraagt zich af wat er nog moet gebeuren vooraleer de internationale gemeenschap in beweging komt om een einde te maken aan het brutale en misdadige geweld.

Het stilzwijgen is onaanvaardbaar. De Europese houding luidt het failliet in van elke geloofwaardigheid in de Europese instellingen. Dat vertrouwen kan alleen hersteld worden als een duidelijke keuze wordt gemaakt voor een beleid gebaseerd op humanitaire waarden.

Vrede vzw vraagt daarom:

  • Onmiddellijke maatregelen om een einde te maken aan de vijandelijkheden
  • Een onmiddellijke en duidelijke veroordeling van alle geweld tegen alle burgers
  • Het onmiddellijk doorbreken van de blokkade tegen Gaza
  • De opschorting van het EU-associatieakkoord met Israël
  • De stopzetting van alle militaire relaties met Israël
  • Een wapenembargo tegen Israël
  • Een duidelijk plan dat op korte termijn kan bijdragen tot een politieke oplossing op basis van het internationaal recht.

  • Auteur: Ludo De Brabander, vzw Vrede.

    Lees het ganse artikel op MO. Toch nog meegeven dat er vandaag een betoging gepland is tegen deze oorlog en dat de Lijst Dedecker bij monde van ex-Vlaamsbelanger Jurgen Verstrepen een demonstratieverbod eist !!! Reden: "deze betoging is een gevaar voor de koopjesjagers". Zucht. Btw: Jurgentje is de man die zich profileert als dé verdediger van de vrije meningsuiting ("freedom of speech"), maar blijkbaar doelt hij uitsluitend op de populistische en extreem-rechtse standpunten van zichzelf en Dewinter et Co.

    provinciale kampioenschappen te Wemmel

    Dit weekend vinden de provinciale kampioenschappen tafeltennis plaats in de sporthal van Wemmel. Gisteren streed de Vlaams-Brabantse jeugd volgens leeftijd voor de titel en vandaag wordt er volgens klassement getafeltennist. Gisteren was ik er de ganse dag bij en ik zag dat de Diestse jeugd zich prima uit de slag trok. Ook mijn twee oudsten waren van de partij en ze deden dat goed.

    De zoon, Jo, behaalde driemaal goud. Hij werd als eerstejaars miniem provinciaal kampioen bij de miniemen en met de sterke Marie Maesen en Thomas Gerrits als partner in de dubbels, kon hij ook daar tweemaal goud om de nek hangen.

    Jo, goud bij de miniemen - Thomas (naast Jo) behaalde knap brons

    De oudste dochter Loes moest -zoals verwacht- haar meerderen erkennen in de meisjes van Meerdaal maar veroverde bij de kadetten toch brons in het enkelspel en brons bij de dames dubbel samen met Ilke. Bij het dubbel gemengd wist ze dankzij de ijzersterke inbreng van ploeggenoot Julien Meurant (C0) ook een gouden medaille te veroveren.

    Julien en Loes, goud bij kadetten dubbel-gemengd

    1 januari 2009

    vogel van het jaar

    de boerenzwaluw, vogel van het jaar 2009 
    (foto van www.laagwater.com)

    Met 21% van de stemmen kaapte de boerenzwaluw met gemak de eerste prijs weg in de verkiezing van 'vogel van het jaar 2009'. De prachtige kerkuil werd tweede en de behendige boomklever vervolledigde het denkbeeldige podium. Deze verkiezing wordt jaarlijks georganiseerd door Vogelbescherming Vlaanderen, waar ik lid van ben, en Protection des Oiseaux.

    Aandacht voor de boerenzwaluw is echt niet overbodig. Op dertig jaar tijd nam de populatie met 80% af! Het beestje is erg gebonden aan boerderijen want zowat 98% van alle nesten wordt gemetseld in stallen en schuren. En hier ligt dan ook de verklaring van de betreurenswaardige achteruitgang. De kleine boerderijen met enkele koeien op een laag stro en open stallen verdwenen zienderogen. Hygiëne in de stallen en verhardingen van de wegen en koeren maakten dat nesten en insecten ongewenst werden en dat het noodzakelijke metselmateriaal (modder en water) alsmaar minder voorhanden was.

    Je kan de boerenzwaluw een handje toesteken door kunstnesten op te hangen, door modderpoelen of kleine waterpartijen aan te leggen en uw tuin insectenvriendelijk te beheren. Wat koeien of ander vee helpt ook maar is praktisch niet altijd haalbaar. Een alternatief is om je vrouw iedere dag een uurtje aan een paal met stevig touw in de tuin vast te binden. In het begin zal ze tegenstribbelen maar eens ze inziet dat het voor een goed doel is, zal ze nog moeilijk binnen te houden zijn. :)